Βιβλία: Μαύρος Κύκνος (Black Swan Green) του David Mitchell

Τι είναι ο "Μαύρος Κύκνος" (Black Swan Green) του David Mitchell;
Είναι ένα ακόμα βιβλίο για την εφηβεία ή το πέρασμα σε αυτήν που όμως κατορθώνει να μιλήσει για πολλά περισσότερα, με τρόπο που ποτέ δεν μου φάνηκε βαρετός.
Στα 13 του κεφάλαια περιγράφει (όχι τόσο) τυχαίες στιγμές από ισάριθμους, διαδοχικούς μήνες της ζωής του ήρωά του, στη βρετανική επαρχία του 1982.
Και μαζί με την περιγραφή του πρώτου τσιγάρου ή του πρώτου φιλιού (που ακούγονται αρκετά κλισέ, αλλά ο τρόπος που δίνονται, τελικά δεν είναι και τόσο), καταφέρνει να μιλήσει για την ποίηση, την ομορφιά, το bullying, τη βραδυγλωσσία.
Αλλά και για την απώλεια, την ανάγκη για αποδοχή, την οικογένεια.
Αλλά και για την Αγγλία της Θάτσερ και τα Φωκλαντ (ο Mitchell βρίσκει την ευκαιρία να σχολιάσει, χωρίς ποτέ να γίνεται κουραστικός).
Και όλα αυτά -σε μία άκρως ενδιαφέρουσα επιλογή του συγγραφέα- δίνονται μέσα από τη ματιά ενός 13χρονου αγοριού, του Jason Taylor, που σημαίνει ότι συχνά η πραγματικότητα μπερδεύεται με τη φαντασία, οι περιγραφές άλλες φορές φαντάζουν απλοϊκές, άλλες ιδιαίτερα οξυδερκείς, είναι όμως πάντα ζωντανές και ευαίσθητες, όπως ο νεαρός ήρωάς του.
Στα θετικά οι ευφάνταστοι χαρακτήρες που δεν θα δυσκολευτείτε να εντοπίσετε (όπως ο Hugo ή η Madame Crommelynck - που διαβάζω ότι εμφανίζονται και σε άλλα βιβλία του συγγραφέα). Επίσης, είναι ενδιαφέρον πώς ενώ αρχικά με ξένισε ο (θεωρητικά απότοπος) τρόπος που κλείνουν ορισμένα κεφάλαια, στο τέλος του βιβλίου αισθάνθηκα ότι ο κύκλος της περιγραφής (και της ζωής του ήρωα) ολοκληρώνεται ιδανικά.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το κείμενο είναι γεμάτο με (pop) αναφορές από τη δεκαετία του '80, από τη μουσική, την τηλεόραση, τα φαγητά, τις καταναλωτικές συνήθειες.
Κλείνοντας, να σημειώσω ότι η μετάφραση στα ελληνικά από τη Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μου άφησε μια καλή αίσθηση.
Εν ολίγοις, ο Μαύρος Κύκνος είναι ένα βιβλίο που μου άρεσε (πολύ).
(αντικειμενικά: 4 από 5 αστεράκια, υποκειμενικά: αστεράκια στο φουλ).

(1) για να μην μπερδευτείτε, σε περίπτωση που αναρωτιέστε ακόμα δηλαδή, το συγκεκριμένο βιβλίο δεν έχει καμία σχέση με την ταινία του Aronofsky.
(2) όταν πρωτοείδα το εξώφυλλο της έκδοσης που έπεσε στα χέρια μου (Ελληνικά Γράμματα, 4η έκδοση, 2008) ψιλοέφριξα (εξώφυλλα που απεικονίζουν τον ήρωα, σε φωτογραφία, ποτέ δεν ήταν του γούστου μου). Όσο όμως διάβαζα το βιβλίο, το αποδέχτηκα ως αρκετά ταιριαστό με το περιεχόμενό του (it grew on me, που λένε).