Το Stranger Things τα πήγε εξαιρετικά στην 3η του σεζόν. Ήταν πραγματικά ιδανική, ανάλαφρη τηλεόραση, ό,τι πρέπει για ζεστά καλοκαιρινά βράδια. Θα βρεις εκεί όλα τα γνωστά συστατικά σε ένα πακέτο που μπορεί να μην έχει πλέον το στοιχείο της έκπληξης της 1ης φοράς, αλλά ήταν σαφώς καλοδουλεμένο, πολύ συμπαγές (ναι, αυτό είναι μια αναφορά στη 2η σεζόν), με όσα αγαπήσαμε (εϊτίλα, δυνατό soundtrack με τραγούδια της εποχής, το γνωστό πια καστ που μεγαλώνει όμορφα, και φυσικά πολλά τέρατα).
Bonus το (ευπρόσδεκτο) έξτρα gore, το arc του Billy και η Maya Hawke (δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη επιλογή για τον ρόλο).
Βέβαια, όλα αυτά μάλλον δεν θα τα έγραφα αν δεν υπήρχε εκείνο το κλείσιμο του 6ου επεισοδίου, που συνοδευόταν από το παρακάτω (ή παραπάνω;) κομμάτι.
