[δυστυχώς βλέπω πλέον ότι το βίντεο δεν είναι διαθέσιμο - ευτυχώς προνοήσαμε και το κατεβάσαμε...]
Ήρθε ώρα να πούμε και λίγα λόγια για το soundtrack του φετινού καλοκαιριού -όπως προέκυψε εντελώς τυχαία, την εντελώς τελευταία στιγμή.
Μας την έβγαλε στα προτεινόμενα το youtube της έξυπνης τηλεόρασης μία μέρα πριν φύγουμε. Την άκουσα ολόκληρη. Για κάποιο λόγο είπα να την ακούσω και το επόμενο πρωινό. Όσο μαζεύαμε τα πράγματα.
Τότε ο Γιώργος ζήτησε να την πάρουμε μαζί μας. Την κωδικοποιήσαμε βιαστικά, την αποθηκεύσαμε, και όντως την πήραμε μαζί μας, σε ένα φλασάκι.
Την ακούσαμε σίγουρα άλλες 5 φορές από την αρχή μέχρι το τέλος, τις περισσότερες την επιλογή την έκανε ο Γιώργος (αν μη τι άλλο, ένα ενδιαφέρον διάλειμμα ανάμεσα στα μεσημεριανά επεισόδια Πέππας, Μικρών Einstein και Μίκυ). Και κάπου εκεί οι διακοπές τελείωσαν.
Του χρόνου και πάλι.
Μας την έβγαλε στα προτεινόμενα το youtube της έξυπνης τηλεόρασης μία μέρα πριν φύγουμε. Την άκουσα ολόκληρη. Για κάποιο λόγο είπα να την ακούσω και το επόμενο πρωινό. Όσο μαζεύαμε τα πράγματα.
Τότε ο Γιώργος ζήτησε να την πάρουμε μαζί μας. Την κωδικοποιήσαμε βιαστικά, την αποθηκεύσαμε, και όντως την πήραμε μαζί μας, σε ένα φλασάκι.
Την ακούσαμε σίγουρα άλλες 5 φορές από την αρχή μέχρι το τέλος, τις περισσότερες την επιλογή την έκανε ο Γιώργος (αν μη τι άλλο, ένα ενδιαφέρον διάλειμμα ανάμεσα στα μεσημεριανά επεισόδια Πέππας, Μικρών Einstein και Μίκυ). Και κάπου εκεί οι διακοπές τελείωσαν.
Του χρόνου και πάλι.
